In deze zwoele zomer deel ik graag de metafoor van de strandbal (ontleend van Myriam Van Kreij, miskraambegeleiding Nederland).
Een abortus waar niet meer over gepraat wordt omdat dit niet lijkt te kunnen of te mogen, terwijl je dat eigenlijk wel zou willen, is volgens ons als een strandbal. Zo eentje die je onder water probeert te houden.
Dat gaat best, maar het kost veel aandacht. En je houdt altijd de angst dat die bal op een ongelegen moment toch met veel gespetter naar boven schiet.
Het gevolg is dat je niet voluit leeft. Dat je je in sociale contacten altijd wat terughoudt misschien. Een deel van jou, een deel van je aandacht is toch bezig met de abortus. Of met het proberen vermijden van gemengde gevoelens of verwarrende gedachten.
Dat kost veel energie. En die energie kun je niet aan andere zaken besteden. Niet aan je relatie, je eventuele andere kinderen, je werk, je familie, je gezondheid, je toekomst.
Dat kan anders. Blijf niet rondlopen met je verdriet, je schuldgevoel, je schaamte, je spijt misschien. 'Delen is je een beetje gedragen voelen'.
En dan krijg je vat op die strandbal, echt. Wie weet kan je er zelfs mee gaan spelen of hem plat laten gaan...
Katleen
Juli 2018
Wil je over je abortus praten? Ga dan op zoek naar iemand met wie je je verdriet en vragen kan delen. Ook Fara is er voor jou. Wij bieden professionele begeleiding, individueel of in groep (echte bijeenkomsten of via Facebook). Zonder oordeel, anoniem als je dat wil.