Skip to main content

Geen idee of dit lukt. Maar ik zal àlles proberen.

Nathan (17) en Kimberly (16)

Nathan is 17, zijn vriendin Kimberly bijna 16 jaar, als blijkt dat Kimberly zwanger is. 

“Natuurlijk schrokken we. ‘Een kind! Nú al? We studeren nog!’ Hoe moesten we dat thuis gaan uitleggen? Mijn moeder was boos. Ze is zelf tienermoeder geweest. Ze kreeg m’n broer toen ze zestien was en mij op haar negentiende. Ze wéét hoe moeilijk de dingen zijn als tienerouder. Ze had me verwittigd. Anticonceptie en zo, ze had me daar alles over geleerd. Na een week is ze bijgedraaid. Als het dan toch zo was, wou ze het beste voor ons.”

Bij Kimberly thuis - haar ouders zijn gescheiden - raakte de boodschap niet verteerd. De relatie met haar moeder was al moeilijk en verslechterde alleen maar. Halverwege de zwangerschap escaleerde de situatie en pakte Kimberly haar valiezen. Sindsdien woont ze bij het gezin van Nathan. Dat is niet evident. Het is druk onder hun dak. Er wonen ook nog twee kleine (half)broers.

"gewoon eens onbezorgd zijn: dat kennen we niet meer"

Verantwoordelijkheden

We hebben heel hard naar een ritme moeten zoeken. Tjörvi werd geboren in november en we zaten alle twee nog op school. Ik in het laatste jaar, zij in haar vijfde. Een moeilijke combinatie. Ik was altijd een langslaper. Ineens moesten we ’s nachts opstaan. Ik ben blij dat ik nu ben afgestudeerd. Ik heb al werk gezocht. Volgende week maandag start ik. Het is een job in een atelier. Zonder Tjörvi had ik misschien nog verder gestudeerd of had ik het nu misschien wel een tijdje rustig aan gedaan. Maar dat wil ik niet. Ik heb verantwoordelijkheden. Ik zal Tjörvi, zeker de eerste jaren, niet altijd álles kunnen geven. Maar ik zal ervoor zorgen dat er is wat hij nodig heeft. Hij zal nooit moeten onderdoen voor zijn klasgenoten. Dat neem ik op mij, daar ga ík voor zorgen.

"Blijven wij voor altijd samen? Dat weet niemand. Maar ik zie haar graag. Ik ben een optimist. Ik denk wel dat het kan lukken. Ik wil er in elk geval alles aan gedaan hebben.”

Geen Tomorrowland maar fruitpap

Waar andere koppels van onze leeftijd met vrienden naar Tomorrowland gaan, of een reis boeken naar Ibiza, is onze wereld er één van middagdutjes, fruitpap en afwisselend de buggy duwen. We doen het goed en gráág. Maar gewoon eens onbezorgd zijn: dat kennen we niet meer. Een stommiteit begaan, uitgaan tot ’s ochtends vroeg of waanzinnig gek doen: het ligt allemaal moeilijk sinds Tjörvi er is. Dat steekt. 
Ook onze relatie: dat gaat met ups en downs. De relatie staat onder druk, voelen we. Blijven wij voor altijd samen? Dat weet niemand. Maar ik zie haar graag. Ik ben een optimist. Ik denk wel dat het kan lukken. Ik wil er in elk geval alles aan gedaan hebben.

 

Copyright text: Sabine Vermeiren 
Lees het volledige artikel op HLN.be
Copyright foto: Jan Aelbert