Skip to main content

Hoe vertel ik de kinderen over mijn abortus?

Vele vrouwen en mannen met een abortuservaring, hebben al kinderen of krijgen alsnog kinderen. Als je besluit om het hen te vertellen, wat vertel je dan precies en hoe? 

Als je besluit het te vertellen:

  • Hou het dan op leeftijdsgebonden info.
    • Zo hoef je de reden van afbreking van je zwangerschap (nog) niet persé expliciet te benoemen.
    • Zorg bij oudere kinderen dat je je ervaring en beslissing uitgelegd krijgt in de complexiteit en de context van toen. Wat je overwegingen waren, wie betrokken was en hoe je tot die keuze kwam. En wat deze ervaring jou bracht.
    • Misschien laat je liever in het midden of het om een abortus ging? 
‘Ik had het over verlies van een prille zwangerschap. Ze mogen van me aannemen dat het een miskraam was. Belangrijkste voor mij is dat ze weten dat de zwangerschap stopte en dat er nog een kindje bij ons gezin hoort.’
Melanie, 40
  • Alleen of samen?
    Sta stil bij of je het alleen vertellen wil of samen met je (ex-) partner. En als je meerdere kinderen hebt: of je het hen tegelijk vertellen wil of liever 1 voor 1.
  • Wat wil je vertellen?
    Sta stil bij wat je precies wil delen over je gevoelens en gedachten, toen en nu.
    • Je mag achter je keuze staan of er nu anders over denken. En je mag erbij voelen wat je voelt. Je kinderen kunnen dan ervaren dat jij die keuze en de gevolgen draagt. Zo zijn zij vrij hun eigen leven te leiden met bijhorende eigen keuzes.
    • Geef aan dat je het lastig vindt om erover te vertellen. Spreek vanuit de intentie van waaruit jij het belangrijk vindt dat zij dit nu weten. Vanuit wat je hoopt te bereiken met dit gesprek, voor hen en/of voor jezelf.
    • Vertel erbij dat je ervaring een intiem privé onderwerp is dat je niet zomaar met iedereen deelt, maar ook geen gezinsgeheim hoeft te zijn.
‘Ik schreef een brief die ik later wil inzetten om het mijn kinderen te vertellen. Om af te geven, voor te lezen of om mijn eigen woorden te vinden in een gesprek.’
Robin, 33

Verschillende reacties

Kinderen kunnen – net als volwassenen – heel verschillend en heftig reageren: verbaasd, begripvol, huilend, boos, stil vallend, vragend, …

  • Weet dat een eerste reactie een normale reactie is op dit wellicht onverwachte nieuws.
  • Gun ze tijd om te wennen aan de idee.
  • Sta open voor evolutie in hun gedachten en gevoelens erbij of vragen die later komen.