Hoe verwerk ik een abortus?

Iedereen verwerkt een abortus op een andere manier. Sommige mensen gaan er gemakkelijk over. Anderen hebben het er best moeilijk mee.

Wat extra moeilijk kan zijn, is het feit dat je zelf hebt gekozen (of moeten kiezen) om je zwangerschap af te breken. Daardoor voelen sommigen zich heel verantwoordelijk voor de keuze.  Men heeft dan soms het gevoel dat men het niet moeilijk màg hebben - 'want ik koos er toch zelf voor'. 

Echter: dat je ongepland of ongewenst zwanger was is iets wat jou is overkomen.
En het is niet omdat je besliste om een abortus te laten uitvoeren, dat er geen plaats mag zijn voor verdriet.

Onzichtbaar verlies

Wat veel mensen moeilijk vinden in de verwerking van een abortus, is dat het om een ‘onzichtbare’ zwangerschap gaat. Daardoor is het niet altijd makkelijk om erover te praten.

Ruimte maken voor verdriet

Heb je een zwangerschap afgebroken, dan kan dat verdriet met zich meebrengen. Je hebt iets verloren: het leven zoals je het had gedroomd. Sommige mensen zullen ook echt het gevoel hebben dat ze een kindje hebben verloren.

Het is niet omdat je zelf voor de abortus hebt gekozen dat je hier geen verdriet om mag hebben. In tegendeel! Goed voor jezelf zorgen betekent ook: het verdriet onder ogen zien, er ruimte voor maken, het een plek geven.

Je kan dit doen door:

• erover te praten met iemand die je in vertrouwen neemt
• erover schrijven
• er op een andere manier creatief vorm aan geven

Je verdriet zal niet in één klap verdwijnen en plaats maken voor opluchting en vertrouwen in de toekomst. Het zal wellicht dubbel voelen. Het kan zijn dat het soms op de achtergrond verdwijnt en dan weer in volle hevigheid aanwezig is:

• Het ene moment komen lastige gevoelens (verdriet, boosheid, schuldgevoel, …) sterk op de voorgrond
• het andere moment wil en kan je vooruit met je leven, opnieuw genieten en je focussen op je studies of werk.

Eigenlijk kan je dit zien als rouwen.
Je gevoelens en focus gaat van het ene naar het andere en maakt een gezonde slingerbeweging.
Misschien gaat het verdriet altijd een beetje aanwezig blijven in je leven, horend bij wie je bent. Dat is ok. Na verloop van tijd zal het minder overspoelend voelen en je daardoor minder parten spelen.

Omgaan met schuldgevoel

Het ene moment voel je je schuldig en egoïstisch, het andere moment kan je zien waarom die abortus nodig was. Weet dat ook anderen dit gevoel na hun abortus tegenkomen. Laat je door dit gevoel niet verpletteren, maar ga het ook niet uit de weg.
Bekijk het schuldgevoel als een richtingaanwijzer. Het kan je helpen na te denken over wat je werkelijk waardevol vindt in het leven, en daar meer naar te leven.
In plaats van jezelf te kwellen met zelfverwijten, kan je proberen stilstaan bij wat dit gevoel jou kan leren.

Naar de toekomst kijken

Toen je voor een abortus koos, was dat ook een keuze voor de toekomst. Je dacht aan hoe je leven er na je keuze uit zou zien. Door voor een abortus te kiezen, koos je ook voor een aantal positieve dingen.

• Wat waren de zaken die jij voor ogen had toen je koos om je zwangerschap niet te behouden?
• Dacht je aan je studies, je werk, je relatie?
• Aan bepaalde doelen die je wilde bereiken in je leven?
• Wilde je je kindje ergens voor behoeden?

Ook al is het belangrijk je verdriet en vragen een plaats te geven, even belangrijk is 'vooruit kijken' 

• Wat vind jij waardevol in het leven?
• Hoe kijk je vandaag naar relaties en naar het uitbouwen van een gezinsleven?
• Wat wil je nog graag realiseren?

Laat je helpen

Als je nood hebt om over je abortus te praten, ga dan op zoek naar iemand met wie je je verdriet en vragen kan delen. Misschien kan je een familielid of een goede vriend of vriendin in vertrouwen nemen? 

• Ga op zoek naar iemand die niet oordeelt en die begrip kan opbrengen voor wat je doormaakt
• Ook professionele hulpverleners kunnen je helpen om met je verwarrende gevoelens en vragen om te gaan